نقطهٔ دسترسی بیسیم یا اکسس پوینت بیسیم (به انگلیسی: Wireless access point)، وسیلهای است در یک شبکه رایانهای بیسیم که به دستگاههای مجهز به ارتباط بیسیم نظیر وای-فای، بلوتوث، یا سایر پروتکلهای مرتبط اجازه میدهد تا به عضویت شبکههای بیسیم درآمده و با سایر دستگاهها و شبکههای دیگر ارتباط برقرار کنند. این وسلیه را غالباً به یک رهیاب (روتر) متصل میکنند و با این کار ارتباط بین شبکههای بیسیم و سیمی برقرار میشود. این نوع دستگاهها، امروزه از فرکانسهای رادیویی استانداردی برای دریافت و ارسال دادهها پشتیبانی میکنند. این استانداردها توسط آیتریپلئی تعیین شدهاند و غالب نقاط دسترسی بیسیم از استاندارد ۸۰۲.۱۱ استفاده میکنند.
قبل از ظهور شبکههای بیسیم، راهاندازی یک شبکه کامپیوتری در محل کار، خانه و یا مدرسه به کابلکشی فراوانی از میان دیوارها و سقفهای موجود در مسیر داشت. با پیدایش اکسس پوینتهای بیسیم، کاربران میتوانند دستگاههای شبکهای جدید را بدون استفاده از کابل یا با حداقل کابلکشی ممکن به شبکه خود اضافه کنند. اشاره: ايجاد و اداره يک شبکه بيسيم چندان دشوار نخواهدبود اگر بتوانيد همه کارمندان خودرا حول تنها يک نقطهدسترسي گردآوريد. بهجاي آنکه چندين نقطهدسترسي را مطابق با ملزومات امنيتي، معرفهاي راديويي و کيفيت خدمات يا QoS تنظيم کنيد، ميتوانيد تنها به تنظيم يک نقطهدسترسي بپردازيد. ZyXEL چندي پيش بهمعرفي نقطهدسترسي ترکيبي يا هايبريد جديد خود موسوم به NWA-3166 پرداخت که ميتواند بهمثابه يک کنترلر بيسيم نقطهدسترسي ايفاي نقش کند
براى ارتباط بين سيستمهاى Wireless دو راه وجودداردکه عبارتند از Ad-Hoc وInfrastructure مدل Ad-Hoc کامپيوترها مىتوانند مستقيماً با يکديگر در ارتباط باشند، ولى درمدل Infrastructure يک وسيله ارتباطى واسط مابين کامپيوترهاى بدونسيم وجود دارد که بهنوعى کار آنتن گيرنده/فرستنده را انجام مىدهد. بدين معنى که هر کامپيوتر براى ارتباط خود با ديگر کامپيوترها، اطلاعات خود را به Access Pointارسال مىکند سپس Access Point هرکدام از اطلاعات را به کامپيوتر مربوطه ارسال مىنمايد. در اينجا گيرنده مىتواند يک کامپيوتر بىسيم و يا يک کامپيوتر در شبکه معمولى (با سيم) باشد.
مورد دوم، کاربرد ديگرى از Access Point است که اجازه مىدهد شبکه بى سيم با شبکه با سيم که در قسمتى از سايت نصبشده و با serverها و ديگر کامپيوترهايى که ازطريق سيم به هم متصل هستند ارتباط برقرار نمايد. اين وسيله جهت ارتباط Infrastructure، از باند فرکانسى 2.4GHZ با روش DSSS استفاده مىکند. بدين ترتيب مسائل معمولى در ارتباط Infrastructure که حتماً بايد گيرنده و فرستنده در ديد مستقيم يکديگر باشند، کنار مىرود و با کمک روش DSSS و باند فرکانسى 2.4GHZ و استفاده از فرکانسى آزاد، ارتباطى بى سيم با سرعت 11Mbps برقرار مىشود. فاصله مطمئن در چنين حالتى در داخل يک شرکت (Indoor) که اتاقهاى متعددى در يک مجموعه مىباشد و موانعى همچون ديوار آجرى وجود دارد حداکثر ۳۰ متر است که در اين حالت سرعت ۱۱Mbps است و درحالتى که وضعيت محل بصورت Flat باشد (Outdoor) و بهجاى اتاق پارتيشن استفاده شده باشد، اين فاصله تا ۱۰۰ متر قابل افزايش مىباشد. توجه داشته باشيد که امکان افزايش فاصله تا ۳۵۰ متر نيز وجود دارد، ولى بههمان نسبت سرعت مجموعه کم مىشود و در بدترين شرايط به 1Mbps مىرسد. البته درنظر داشته باشيد که موانع به هر شکلى مىتوانند روى سرعت تأثيرگذار باشند. در سازمانهايى که داراى چندين طبقه مىباشند ارتباط بين کامپيوترهاى بىسيم بين طبقات بهروش Ad-Hoc مقدور نيست چون فرکانس 2.4GHZ از موانع بتونى عبور نمىکند. لذا در چنين مواردى بايد در هر طبقه يک Access Point نصب شود که اين Access Pointها ازطريق پورت RJ45 با يکديگر در ارتباط خواهند بود و هرکدام نيز با کامپيوترهاى بىسيم موجود در طبقه خود در ارتباط مىباشند. بدين ترتيب ارتباط کامپيوترهاى wireless در دو طبقه نيز با يکديگر برقرار مىشود.
ازجمله موارد ديگرى که مىتوان ذکر کرد سيستم حفاظتى WEP-Wire Equivalence Privacy است Access Pointها قادرند که از WEP در حالت ۶۴ بيتى پشتيبانى نمايند. بديهى است که کليه کامپيوترهاى بىسيم موجود در مجموعه نيز بايد کد ۶۴ بيتى WEP خود را همانند يکديگر تنظيم نمايند تا بتوانند با هم ارتباط داشته باشند. بدين ترتيب اگر کامپيوتر بيگانهاى بصورت wireless به مجموعه وارد شود نمىتواند از فضاى فرکانسى شبکه wireless شما سوءاستفاده نمايد و امکان بهسرقت رفتن اطلاعات به صفر نزديک خواهد بود. لازم به توضيح است که در سيستم ارتباطى بىسيم Ad-Hoc حداکثر تعداد ۷ کامپيوتر مىتوانند با يکديگر ارتباط داشته باشند و بيش از اين تعداد ممکن نيست. اما در روش Infrastructure اين تعداد به ۳۲ کامپيوتر براى هر Access Point مىرسد و براى تعداد بيشتر حتماً بايد از Access Point ديگرى در مجموعه استفاده نمود.
يکى ديگر از مزاياى استفاده از Access Point استفاده چند دستگاه و ارتباط آنها با يکديگر است. بدين معنى که اگر بخواهيم فضاى بيشترى را تحت پوشش شبکه خود بگيريم مثلاً يک فاصله ۴۰۰ مترى در داخل مجموعه خود داشته باشيم مىتوانيم با تعدادى Access Point که در فواصل مناسب از يکديگر قرار گرفتهاند فاصله مزبور را تحت پوشش قرار داده و ارتباط بين تمام کامپيوترهاى wireless مجموعه را با يکديگر برقرار کنيم. ازجمله مزاياى اين سيستم مىتوان به امکان ارتباط بين شبکه با سيم و بىسيم ازطريق عملکرد Bridge، امکان ارتباط با سرعت 11Mbps بين شبکههاى wireless، پشتيبانى از سيستم کدگذارى حفاظتى WEP در حالت ۶۴ بيتي، عدم محدوديت در محل استقرار کامپيوترهاى بىسيم (Clients)، تنظيم اتوماتيک جهت گرفتن مجدد اطلاعات درصورت ضعيف بودن سيگنالها، کارآيى مؤثر Effective Throughput- 7.5 Mbps و نصب آسان و سريع اشاره کرد
تفاوت اصلی این دو محصول در کاربرد آنها می باشد که کاربرد اکسس پوینت بی سیم نمودن داده ها از پورت ورودی شبکه دستگاه می باشد و کاربرد اینترنت روتر به اشتراک گذاری اینترنت به چند کاربر بصورت همزمان(قابلیت NAT) می باشد که در برخی از مدل های آن این اشتراک گذاری بصورت بی سیم نیز می باشد.
Wireless Access Point
براى ارتباط بین سیستمهاى Wireless دو راه وجودداردکه عبارتند از Ad-Hoc وInfrastructure مدل Ad-Hoc کامپیوترها مىتوانند مستقیماً با یکدیگر در ارتباط باشند، ولى درمدل Infrastructure یک وسیله ارتباطى واسط مابین کامپیوترهاى بدونسیم وجود دارد که بهنوعى کار آنتن گیرنده/فرستنده را انجام مىدهد. بدین معنى که هر کامپیوتر براى ارتباط خود با دیگر کامپیوترها، اطلاعات خود را به Access Pointارسال مىکند سپس Access Point هرکدام از اطلاعات را به کامپیوتر مربوطه ارسال مىنماید. در اینجا گیرنده مىتواند یک کامپیوتر بىسیم و یا یک کامپیوتر در شبکه معمولى (با سیم) باشد.
مورد دوم، کاربرد دیگرى از Access Point است که اجازه مىدهد شبکه بى سیم با شبکه با سیم که در قسمتى از سایت نصبشده و با serverها و دیگر کامپیوترهایى که ازطریق سیم به هم متصل هستند ارتباط برقرار نماید. این وسیله جهت ارتباط Infrastructure، از باند فرکانسى 2.4GHZ با روش DSSS استفاده مىکند. بدین ترتیب مسائل معمولى در ارتباط Infrastructure که حتماً باید گیرنده و فرستنده در دید مستقیم یکدیگر باشند، کنار مىرود و با کمک روش DSSS و باند فرکانسى 2.4GHZ و استفاده از فرکانسى آزاد، ارتباطى بى سیم با سرعت 11Mbps برقرار مىشود. فاصله مطمئن در چنین حالتى در داخل یک شرکت (Indoor) که اتاقهاى متعددى در یک مجموعه مىباشد و موانعى همچون دیوار آجرى وجود دارد حداکثر ۳۰ متر است که در این حالت سرعت ۱۱Mbps است و درحالتى که وضعیت محل بصورت Flat باشد (Outdoor) و بهجاى اتاق پارتیشن استفاده شده باشد، این فاصله تا ۱۰۰ متر قابل افزایش مىباشد. توجه داشته باشید که امکان افزایش فاصله تا ۳۵۰ متر نیز وجود دارد، ولى بههمان نسبت سرعت مجموعه کم مىشود و در بدترین شرایط به 1Mbps مىرسد. البته درنظر داشته باشید که موانع به هر شکلى مىتوانند روى سرعت تأثیرگذار باشند. در سازمانهایى که داراى چندین طبقه مىباشند ارتباط بین کامپیوترهاى بىسیم بین طبقات بهروش Ad-Hoc مقدور نیست چون فرکانس 2.4GHZ از موانع بتونى عبور نمىکند. لذا در چنین مواردى باید در هر طبقه یک Access Point نصب شود که این Access Pointها ازطریق پورت RJ45 با یکدیگر در ارتباط خواهند بود و هرکدام نیز با کامپیوترهاى بىسیم موجود در طبقه خود در ارتباط مىباشند. بدین ترتیب ارتباط کامپیوترهاى wireless در دو طبقه نیز با یکدیگر برقرار مىشود.
ازجمله موارد دیگرى که مىتوان ذکر کرد سیستم حفاظتى WEP-Wire Equivalence Privacy است Access Pointها قادرند که از WEP در حالت ۶۴ بیتى پشتیبانى نمایند. بدیهى است که کلیه کامپیوترهاى بىسیم موجود در مجموعه نیز باید کد ۶۴ بیتى WEP خود را همانند یکدیگر تنظیم نمایند تا بتوانند با هم ارتباط داشته باشند. بدین ترتیب اگر کامپیوتر بیگانهاى بصورت wireless به مجموعه وارد شود نمىتواند از فضاى فرکانسى شبکه wireless شما سوءاستفاده نماید و امکان بهسرقت رفتن اطلاعات به صفر نزدیک خواهد بود. لازم به توضیح است که در سیستم ارتباطى بىسیم Ad-Hoc حداکثر تعداد ۷ کامپیوتر مىتوانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند و بیش از این تعداد ممکن نیست. اما در روش Infrastructure این تعداد به ۳۲ کامپیوتر براى هر Access Point مىرسد و براى تعداد بیشتر حتماً باید از Access Point دیگرى در مجموعه استفاده نمود.
یکى دیگر از مزایاى استفاده از Access Point استفاده چند دستگاه و ارتباط آنها با یکدیگر است. بدین معنى که اگر بخواهیم فضاى بیشترى را تحت پوشش شبکه خود بگیریم مثلاً یک فاصله ۴۰۰ مترى در داخل مجموعه خود داشته باشیم مىتوانیم با تعدادى Access Point که در فواصل مناسب از یکدیگر قرار گرفتهاند فاصله مزبور را تحت پوشش قرار داده و ارتباط بین تمام کامپیوترهاى wireless مجموعه را با یکدیگر برقرار کنیم. ازجمله مزایاى این سیستم مىتوان به امکان ارتباط بین شبکه با سیم و بىسیم ازطریق عملکرد Bridge، امکان ارتباط با سرعت 11Mbps بین شبکههاى wireless، پشتیبانى از سیستم کدگذارى حفاظتى WEP در حالت ۶۴ بیتی، عدم محدودیت در محل استقرار کامپیوترهاى بىسیم (Clients)، تنظیم اتوماتیک جهت گرفتن مجدد اطلاعات درصورت ضعیف بودن سیگنالها، کارآیى مؤثر Effective Throughput- 7.5 Mbps و نصب آسان و سریع اشاره کرد
اکسس پوینت میتواند یک کامپیوتر هم باشد در شبکه های ad-hoc یا peer to peer !
در اصل وظیفه اکسس پوینت به زبان ساده ، مانند یک انتن میباشد که دستگاه های بیسیم باید برای برقراری ارتباط با سایر دستگاه ها و لوازم دیگر به آن وصل شوند
سلام دوستان 
